IMIĘ DZIECKA

Szczegóły

Kategoria: ŻYCIE CODZIENNE W CZASACH JEZUSA

W pierwszych tygodniach życia, prawdopodobnie w dniu obrzezania, dziecko otrzymywało imię. Wybór był bardzo ważny. Jak wszystkie ludy starożytne, Żydzi przypisywali imieniu ogromną moc. W historii najwyższym dowodem zaufania obdarzył Bóg swojego wiernego sługę Mojżesza – wyjawił mu swoje niewysłowione imię. Wierzono, że imię stanowi istotny element osobowości, że wpływa na charakter, nawet na przeznaczenie. Wierzono w to tak mocno, że pewien rabbi twierdził, że zmiana imienia pozwala na odwrócenie wyroku Bożego.

Prawo wyboru imienia dla syna przysługiwało głowie rodziny, ojcu. Wybrane imiona odpowiadały naszym imionom nadawanym na chrzcie. Nazwiska rodów nie istniały u Żydów. Syn z obowiązku nosił imię ojca, jak to jest obecnie w zwyczaju u Arabów. Zwano się ,,synem tego a tego – po hebrajsku ben po aramejsku bar. Mówiono na przykład: Jan ben Zachariasz. Pierworodnemu dawano często imię imię dziadka w celu przedłużenia onomastycznej tradycji rodzinnej, a jednocześnie, aby odróżnić ojca od syna.

Niektóre imiona były właściwie przydomkami, przypominającymi okoliczności poczęcie lub narodzin. Na przykład Chrzciciel został nazwany Jochanan co znaczy ,,chciany od Boga”. Bywały również przydomki mniej przyjemne. Znany jest przypadek matki, która uniesiona gniewem, że rodzi same córki, czwartą z rzędu nazwała Zaulą a ósmą Tamam, co można przetłumaczyć jako ,,nudna” i ,,mam tego dosyć”. Często trafiały się imiona zwierząt :

Rachel – owca

Debora – pszczoła

Jona – gołąbka

Akbor – mysz

Tamar - palma

Elon - dąb

Zetan - drzewo oliwne

 Dzieciom nadawano również imiona proroków i świętych bohaterów. Pełno było Danielów, Saulów, Eliaszów itp. 

DZIECKO W CZASACH JEZUSA W IZRAELU

Szczegóły

Kategoria: ŻYCIE CODZIENNE W CZASACH JEZUSA

Gdy dziecko przychodziło na świat, w rodzinie żydowskiej panowała wielka radość. Rodzice cieszyli się niewymownie; o szczęśliwym wydarzeniu zawiadamiali natychmiast wieś lub dzielnicę. Dla Izraelity dzieci zawsze były skarbem i błogosławieństwem. ,,Oto synowie są darem Pana, a owoc łona nagrodą” – mówi Psalm(Ps.CXXVI). Inny znów porównuję ojca licznej rodziny do człowieka, którego stół jest zawsze otoczony młodymi ,,pędami oliwnymi”. Pospolita gra słów czyniła z dzieci – banim, budowniczych – bonim. Toteż bezpłodność była prawdziwą hańbą. Elżbieta, matka Jana Chrzciciela, mówi to dosłownie, a rabbiowie posuwając się jeszcze dalej, głosili, że człowiek ,,człowiek bezdzietny winien być uważany za zmarłego”.  Bezpłodność zamierzona była jednym z najcięższych grzechów. Pragnienie posiadania dzieci dzieci było tak wielkie, że w dawnych czasach prawowita żona godziła się, aby mąż spłodził potomstwo z którąś z jej służebnic, jak uczynił to Abraham. Nie wiadomo jednak, czy ten poligamiczny zwyczaj był jeszcze przyjęty za czasów Jezusa. 

Pragnienie, by jak najwięcej dzieci mogło ujrzeć światło dzienne, było tak wielkie, że rabbiowie pozwalali czynić wyjątek w świętym nakazie odpoczynku szabatowego, aby zaopiekować się położnicą, sprowadzić do niej położną. Jeżeli życie matki mogło grozić niebezpieczeństwo, stosowanie środków zapobiegających ciąży było nie tylko dozwolone, ale nawet zalecane(Jewamot XII, 6-12). Ojciec nie mógł być obecny przy narodzinach dziecka. Powinszowania były specjalnie gorące, gdy narodził się syn. W Izraelu można było nie wykazywać zbytniej radości z powodu narodzin córki. 

DIANETYKA

Szczegóły

Kategoria: FILOZOFIA

Dianetyka jest formą popularnej psychoterapii, syntezą nowoczesnej psychologii oraz filozofii orientalnej, opracowaną przez L. Rona Hubbarda (1911-1986) autora powieści science-fiction i założyciela Kościoła Scjentologicznego. 

Główną ideą dianetyki jest to, że umysł człowieka składa się z dwóch odrębnych części. Część świadoma nazwana została ..umysłem analitycznym". Druga część, ..umysł reaktywny", zaczyna działać w momencie, gdy dany osobnik pozostaję, całkowicie lub częściowo, w stanie ..nieświadomości". Ta część umysłu może po pewnym czasie wywoływać niejasne i niepożądane lęki i uczucia, ból oraz choroby psychosomatyczne. ,,Nieświadomość" może zostać wywołana szokiem powypadkowym, zastosowaniem środków znieczulających podczas operacji, ostrym bólem oraz wysoką gorączką. Umysł reaktywny przechowuję określone rodzaje mentalnych treści i wyobrażeń, które nazwane zostały engramami. Engramy są kompletnymi zapisami wszelkich doznań pojawiających się u człowieka znajdującego się w stanie częściowej lub pełnej nieświadomości. Według teorii dianetyki : engramy powstają przed narodzeniem, a nawet w momencie poczęcia. Z czasem teoria dianetyczna uległa poszerzeniu o koncepcję, według której engramy mogą zawierać także informacje z przeszłych żywotów.